n jorn i aviá un òme que voliá menar lo boc a la fièra de Blèira. Partiguèt de bon matin, mas quand arribèt davant una rabièra, lo boc se metèt dins la rabièra, e volguèt pas mai anar a la fièra de Blèira.

L’òme mandèt quèrre lo lop per manjar lo boc. Lo lop volguèt pas manjar lo boc, lo boc volguèt pas sortir de la rabièra, anèron pas a la fièra de Blèira.
Alara mandèt quèrre un can per nhacar lo lop. Lo can volguèt pas nhacar lo lop, lo lop volguèt pas manjar lo boc, lo boc volguèt pas sortir de la rabièra, anèron totjorn pas a la fièra de Blèira.
Alara mandèt quèrre un bròc, un baston per tustar lo can. Lo baston volguèt pas tustar lo can. Lo can volguèt pas nhacar lo lop, lo lop volguèt pas manjar lo boc, lo boc volguèt pas sortir de la rabièra, anèron totjorn pas a la fièra de Blèira.
Alara mandèt quèrre lo fuòc per far cremar lo baston. Lo fuòc volguèt pas cremar lo baston. Lo baston volguèt pas tustar lo can, lo can volguèt pas nhacar lo lop, lo lop volguèt pas manjar lo boc, lo boc volguèt pas sortir de la rabièra, anèron totjorn pas a la fièra de Blèira.
Alara mandèt quèrre l’aiga per tuar lo fuòc. L’aiga volguèt pas tuar lo fuòc. Lo fuòc volguèt pas cremar lo baston, lo baston volguèt pas tustar lo can, lo can volguèt pas nhacar lo lop, lo lop volguèt pas manjar lo boc, lo boc volguèt pas sortir de la rabièra, anèron totjorn pas a la fièra de Blèira.
Alara mandèt quèrre un buòu per beure l’aiga. Lo buòu volguèt pas beure l’aiga. L’aiga volguèt pas tuar lo fuòc, lo fuòc volguèt pas cremar lo baston, lo baston volguèt pas tustar lo can, lo can volguèt pas nhacar lo lop, lo lop volguèt pas manjar lo boc, lo boc volguèt pas sortir de la rabièra, anèron totjorn pas a la fièra de Blèira.
Alara, a-n aquel moment, cridèt un boquièr per tuar lo buòu. Lo boquièr volguèt pas tuar lo buòu. Lo buòu volguèt pas beure l’aiga, l’aiga volguèt pas tuar lo fuòc, lo fuòc volguèt pas cremar lo baston, lo baston volguèt pas tustar lo can, lo can volguèt pas nhacar lo lop, lo lop volguèt pas manjar lo boc, lo boc volguèt pas sortir de la rabièra, anèron totjorn pas a la fièra de Blèira.
Alara mandèt quèrre una còrda per penjar lo boquièr. La còrda volguèt pas penjar lo boquièr. Lo boquièr volguèt pas tuar lo buòu, lo buòu volguèt pas beure l’aiga, l’aiga volguèt pas tuar lo fuòc, lo fuòc volguèt pas cremar lo baston, lo baston volguèt pas cremar lo can, lo can volguèt pas nhacar lo lop, lo lop volguèt pas manjar lo boc, lo boc volguèt pas sortir de la rabièra, anèron totjorn pas a la fièra de Blèira.
Alara mandèt quèrre un rat per rosegar la còrda. Lo rat volguèt pas rosegar la còrda. La còrda volguèt pas penjar lo boquièr, lo boquièr volguèt pas tuar lo buòu, lo buòu volguèt pas beure l’aiga, l’aiga volguèt pas tuar lo fuòc, lo fuòc volguèt pas cremar lo baston, lo baston volguèt pas tustar lo can, lo can volguèt pas nhacar lo lop, lo lop volguèt pas manjar lo boc, lo boc volguèt pas sortir de la rabièra, anèron totjorn pas a la fièra de Blèira.
A-n aquel moment, una idèa lo prenguèt d’anar quèrre un gat. E tanplan, al gat li agradava, lo rat, e se l’auriá plan manjat. Alara, lo rat volguèt rosegar la còrda, la còrda volguèt penjar lo boquièr, lo boquièr volguèt tuar lo buòu, lo buòu volguèt beure l’aiga, l’aiga volguèt tuar lo fuòc, lo fuòc volguèt cremar lo baston, lo baston volguèt tustar lo can, lo can volguèt nhacar lo lop, lo lop volguèt manjar lo boc, lo boc sortiguèt de la rabièra. E partiguèron a la fièra de Blèira.

Solament quand arribèron a Blèira, la fièra èra acabada. Alara l’òme se pensèt : "No’n cal tornar". E en tornant, quand arribèron a la rabièra, lo boc i tornèt, dins la rabièra, e ne voliá pas sortir...

Aqueste còp, n’i a pro! que dins dètz jorns i seriam encara !