|
urlendú, per sa fortuna, aviá pas qu’un -Pausatz l’aquà sus la taula ! filha e meteguèron un gròs chin. Venguèt quèrre son sac. Quand l’agèt portat un bòn brieu : - Marcha un pauc, que m’alassa de te portar. Coma dobriguèt son sac, lo chin li sauta au nas e lo n’empòrta. E puòi disiá : - D’un pesolhet a una poleta – d’una poleta a un porquet, - d’un porquet a una muoleta, - d’una muoleta a una filheta – d’una filheta a un chinà s, - que m’a emportat lo nas.
|